Op bezoek bij...Familie van Schaik:
Even voorstellen
Je komt ze op vele wedstrijden tegen met hun fraai glimmende Internationals: De Familie van Schaik uit Nieuwerbrug. Dit gezin bestaat uit vader Gerrit (1958), moeder Jacoline (1965), zoon Arno (1986), zoon Jeroen (1988), zoon Gerco (1996) en dochter Carola (1999). Gerrit werd als zoon van een veehouder geboren in Harmelen. Gerrit vervulde de landbouwschool en 2 jaar vakschool (afstellen hooipers, maaiers, etc) en werkte vanaf 1976 zeseneenhalf jaar als loonwerker bij Van Leeuwen in Harmelen. Daarna neemt Gerrit het veehouderschap over van zijn vader en trouwt in 1985 met Jacoline, waarna ze 1 jaar in Harmelen wonen in de boerderij van de ouders van Gerrit. Omdat de verdeling van het land ongunstig was, werd besloten om in 
Nieuwerbrug te gaan wonen in het ouderlijk huis van Jacoline, waar ze al het land (zo'n 32 bunder) rond de boerderij konden krijgen. Inmiddels runnen ze aldaar hun veehouderij met zo'n 60 melkkoeien, 20 stuks jongvee, een eigen fokstier, 150 mestvarkens en 15 schapen. De ouders van Jacoline vertrokken naar Bodegraven en de moeder van Gerrit woont 
tegenwoordig in de nieuwbouw van Harmelen. Naast het eigen bedrijf wordt er ook nog wel eens bijgewerkt. Zo werken Gerrit en Jacoline al 13 jaar, in de maanden september en oktober, bij Smorenburg in Woerden in de fruitoogst. Daarnaast wil Gerrit nog wel eens wat werk verrichten voor Van Der Tol, in het beton storten en de bekisting. Jacoline is nog wel eens te vinden op de kaasmarkten in Amsterdam en Rijswijk, alwaar ze met vrienden kaas verkoopt.
De kinderen
Oudste zoon Arno heeft het VMBO gevolgd op het Minkema College in Woerden en volgt nu een 2-jarige opleiding (1 dag per week) op de Gildevaart in Woerden in de werkgroep werktuigbouwkunde. De andere 4 dagen werkt hij bij De Bruyn in Driebruggen in de metaalbewerking (verfspuitmachines, trommels, prullenbakken, etc.).
Zoon Jeroen zit nog op het Minkema College in Woerden in het 3e jaar VMBO (basis beroepsleerweg) en werkt af en toe bij een wildverwerkingsbedrijf voor het slachten van fazanten, hazen en herten.
Zoon Gerco en dochter Carola zitten op de basisschool in Nieuwerbrug.
De tractoren
Toen Gerrit 8 jaar (1966) werd wilde hij van zijn ouders een echte trekker hebben. Gerrit mocht met zijn vader mee gaan uitzoeken bij Van Beusekom. Het werd uiteindelijk een Porsche Junior, een 1-cilinder. Begin jaren '70 begon het Cormick gevoel te borrelen, want bij Van Leeuwen reden ze allemaal met Cormick. In 1973 werd er eentje gekocht, een Cormick B-275, een 4-cilinder van 35 PK, waarbij de Porsche werd ingeruild. In 1985 werd overgegaan tot de aanschaf van een International 533 en werd de Cormick samen met een Ford 2600 van Gerrit's vader ingeruild. De vader van Gerrit is trouwens ooit begonnen met een paard en heeft daarna een Deutz D14, een Deutz D25 en een Ford 2600 gehad. In 1991 kwam er een John Deere 6100 2wd bij, een 4-cilinder zonder turbo van 75 PK. In 2001 werd deze weer ingeruild voor een Case CS 94. Deze tractoren zijn allemaal voor het werk op het bedrijf, want er wordt meer dan 1200 uur per jaar mee gewerkt. Jacoline heeft destijds rond haar 11e jaar trekker leren rijden op een Massey Ferguson 130, de eerste en enige tractor van haar ouders.
Voor de sport werd in 1999 een International 1046 gekocht, in 2000 een International 633, in 2001 een International 844-S en in 2003 een International 1455 (hierbij werd de 533 ingeruild). Het opknappen van de tractoren gebeurt allemaal thuis in een oude hooiberg, die nu aan alle kanten dichtgemaakt is. Jacoline houdt zich bij het opknappen bezig met schuren, afplakken, ontvetten en stickers plakken. Gerrit doet het grovere schuurwerk, het laswerk en construeert het gewichtenrek en de trekhaak. Arno neemt het plaatwerk en eventueel ander materiaal mee naar zijn werk om te restaureren. Destijds gebeurde dat bij Metaalconstructie Franken. De tractoren werden gekocht bij Magielse in Woerden.
De aanraking met Tractor Pulling
Eigenlijk heeft deze familie niet direct een band (uit het verleden) met de sport Tractor Pulling. Halverwege jaren '90 werd er veel over gesproken door familie en kennissen, voornamelijk over de wedstrijd in Koudekerk aan den Rijn. Er was nooit echt veel tijd om te gaan kijken, maar omdat er zoveel over gesproken werd, zijn ze in 1995 in Bunnik gaan kijken. Aldaar schrokken ze wel van het geweld van de tractoren in de "standaardklassen", maar dat weerhield ze niet om in 1996 maar direct te gaan meedoen met de John Deere 6100 in de 4,5 ton standaard in Koudekerk en Bunnik. De Van Schaik's waren zo onder de indruk, dat ze wel vaker wilden meedoen. Vanaf 1999 werd gereden met de International 1046 en ontdekte ze het medium internet, waardoor ze in contact kwamen met meerdere organisaties. Inmiddels zien we de Inters op vele wedstrijden 
verschijnen. In 2003 hebben ze zelfs aan 36 wedstrijden meegedaan. Om toch wat vaker weg te kunnen en naar wedstrijden verder weg werd een eigen vrachtwagentje gekocht. In 2001 zijn ze daar voor het eerst mee gaan rijden. Jacoline: "In het begin was dat wel even wennen, want Gerrit heeft ooit zijn rijbewijs wel gehaald voor een vrachtwagen, maar er nooit gebruik van gemaakt. Het was in het begin dan ook wel heel voorzichtig rijden".
Tractor Pullen
Motorisch gezien heeft de familie Van Schaik nauwelijks verstand van tractoren. Jacoline: "Dat is ook één van de redenen waarom we (nog) niet in een sportklasse meerijden". Gerrit: "De motoren van onze tractoren zijn dan ook nog nooit open geweest, behalve van de 1455. Nadat we die helemaal opgebouwd hadden ging Jacoline proefrijden. De meter gaf een veel te hoge temperatuur aan, de tractor ging als het ware koken. Er bleek een scheur te zitten in de koppakking. Een nieuwe koppakking bracht gelukkig de oplossing".
Iedereen weet dat de Inters van deze familie altijd goed presteren en dus werd de vraag gesteld waarom ze denken dat ze (bijna) altijd in de top 3 eindigen. Gerrit: "Onze prestaties zijn zeker te danken aan goede banden en een goede gewichtsverdeling. Maar we kijken ook altijd waar we rijden op de baan; je moet niet in iemand anders gaten rijden. Voordat Jacoline of ik moet rijden, kijkt de ander eerst even waar de vorige deelnemers gestrand zijn en waar eventueel nare plekken in de baan zitten".
Met de International 1455 hebben ze in het begin nog het probleem gehad dat de trekker ging springen als er daadwerkelijk getrokken moest worden. Na het veranderen van de (verhouding van) de bandenspanning was het probleem verholpen. De familie Van Schaik leert veel uit ervaring opdoen, zeker door ook te kijken wat anderen doen. Sinds ze met de vrachtwagen op pad gaan worden alle resultaten van alle wedstrijden opgeschreven, zoals de gewichtsverdeling, de bandenspanning, etc. De 
familie gaat niet altijd in zijn geheel mee naar de wedstrijden, meestal blijft Arno of Jeroen thuis om het vee in de gaten te houden en om te melken. De kat wilde ook een keertje mee. Jacoline: "Dat was dit jaar. We waren onderweg naar Alphen (NB) en zagen in onze spiegels ineens dat de kat achterop de vrachtwagen zat. We zijn toen maar terug naar huis gereden, want die kat de hele dag op de wedstrijd is ook niets. Dan moet hij in de vrachtwagen blijven en je weet dat zo'n beest het dan niet droog houdt. Gelukkig waren we nog maar halverwege Nieuwerbrug".
Trekhaken
Dan wordt het onderwerp trekhaken aan de orde gesteld. Gerrit: "We zijn in Nieuwland een keer gediskwalificeerd omdat onze trekhaak te kort achter hart achterwiel zat. Wij hebben daar nooit erg in gehad en hebben dat toen verlengd. Het resultaat liegt er niet om, want die trekker is er nog beter door gaan presteren ook".
De schuinheid van de trekhaken kwam ook ter sprake. Gerrit: "Toen we voor de 1046 een trekhaak moesten maken, kwam het met de aftakas beter uit dat deze schuin gemonteerd werd. Of het een voordeel is weten we niet. Je trekhaak is dan wel beter in lijn met de ketting van de sleepwagen en dat zou voordelig kunnen zijn". Jacoline: "En dan wordt je op het Nederlands Kampioenschap van de NTTO weer gewezen op je trekhaak, dat deze horizontaal gemonteerd moet zijn, terwijl we bij diverse andere tractoren gezien hebben dat de trekhaak ook gewoon schuin zat. Wij moesten de trekhaak recht zetten en de anderen niet. Echt oneerlijk! Wij moeten het echt hebben van dat soort dingetjes en niet van het vermogen. Bij de NTTO is het echt een rotzooitje in de standaardklassen, qua vermogen. Zet al die trekkers maar eens voor de waterrem. Maar ze hoeven wat ons betreft geen waterrem in te voeren, als ze dan maar niet gaan mopperen als onze trekhaak schuin zit".
Wedstrijden
De familie Van Schaik zien we op heel veel verschillende wedstrijden, zowel trekkerslep als NTTO als Basrijs. Het liefst rijden ze wedstrijden dichtbij huis, maar ze vinden het geen probleem om te reizen. Jacoline: "Bij de slepwedstrijden zijn de mensen wel vaak moelijk te verstaan door hun dialect en is er vaak iets minder publiek en is het publiek eerder weg. Bij Basrijs is het altijd erg gezellig en daar blijven de mensen veel langer. Uiteindelijk hebben alle wedstrijden wel iets leuks. We vinden het wel mooi als er iets te doen is voor de kinderen".
Gerrit: "In Terwolde hadden we ons dit jaar helemaal verkeken op de baan. Zo'n zware baan hadden we nog nooit gehad met zoveel gewichten voor op de trekker. We hebben daar zelfs de trekhaak krom getrokken". Jacoline: "In Staphorst lag dit jaar een mooie baan, alleen jammer van het onderhoud, maar de presentator maakt natuurlijk alles goed. Als Arco Sterk het commentaar doet op een wedstrijd kan onze dag al niet meer stuk. Hij vertelt het altijd zo goed dat de bezoekers begrijpen wat er gebeurt. Hij maakt de wedstrijden echt aantrekkelijk, het is gewoon een geweldige presentator".
Op de vraag van het meest mooie moment in de Tractor Pulling, antwoord Jacoline: "Dat ik Nederlands Kampioen ben geworden in Sevenum 2002 met de 633 in de 2,5 ton". Gerrit vervolgt: "Ik vind het altijd mooi als ik kan winnen van die felle tegenstanders (tractoren)". Arno: "Het mooiste vond ik dat ik in Montfoort mijn vader voorbij reed in de 4,5 ton standaard met de CS 94". Jacoline: "Eigenlijk is de sportiviteit het mooiste van de sport en dus ook de wedstrijden".
Alle bekers en aandenkens worden heel netjes bewaard. De bekers komen eerst in de keuken en later in vitrinekasten in de woonkamer. Arno houdt zijn eigen bekers op zijn eigen kamer.
Sleepwagens
Volgens de familie Van Schaik moet een sleepwagen geleidelijk aan remmen. De sleepwagen van Piet Reijnders (Power Breaker) vinden ze de meest fijne wagen, omdat deze nauwelijks messen gebruikt. Maar ook vergelijkbare sleepwagens als The Balance of Power en Big Benz vinden ze prima. De Basrijs-wagen vinden ze ook goed, alhoewel ze wel van mening zijn dat je de drukvallen voelt onder de trekpoging. Jacoline: "Ik ben blij dat we in Meerkerk dit jaar niet meer die verschrikkelijke messen hadden van die Dinosaurus sleepwagen. Ik snap niet dat die sleepwagen telkens die messen moet gebruiken. Wij hebben zo'n hekel aan die messen".
Toekomst
Gerrit: "Een trekker voor de sportklasse is wel een grote wens, maar dat is financieel niet haalbaar en wij hebben absoluut geen kennis van de technieken. We zouden wel zo'n (geprepareerde) machine kunnen aanschaffen, maar dan is de vraag hoe betrouwbaar het is, want als er iets stuk gaat kunnen we zelf niets doen. Als wij mochten rijden en iemand anders zou dan sleutelen dan wordt het gelijk een deal, dan zijn we ook nog wel bereid om zo'n trekker aan te schaffen". Jacoline: "Maar dit jaar ga ik wel een keer meerijden op een sportklasse trekker. Ik heb de aanbieding gekregen van Hans Heesakkers om een keer op zijn Zetor te rijden, maar dan wel in de 4,5 ton". Gerrit: "We willen komend jaar wel wat vaker mee gaan rijden in de 6 ton hobby-sport. Dat is een mooie gewichtsklasse voor de 1455. Misschien dat er ook nog wel 42" banden onder de 1455 
komen en er zal een rek op moeten komen zodat we meer gewicht op de trekker kwijt kunnen. De trekhaken gaan we ook allemaal horizontaal maken, zodat we bij de NTTO mee kunnen blijven rijden, maar we houden wel de mogelijkheid om ze schuin te hangen". Arno: "Ik heb een International 844-S gekocht, waarmee ik nu naar mijn werk rij en die nog opgeknapt moet worden. Ik heb wel plannen om daarmee ook mee te gaan doen in de toekomst. En ik heb nog een 1455. Deze gaat ook opgeknapt worden. Ik wil mijn vrachtwagenrijbewijs gaan halen en dan kunnen we wellicht met 2 vrachtwagens wedstrijden gaan bezoeken". Jacoline: "Er zijn ook nog wel eens plannen geweest om een eigen wedstrijd te organiseren. We zijn zelfs al gaan uitpassen achter op het land, maar we hebben te weinig ruimte om alles kwijt te kunnen".
Plannen genoeg dus…
Internet
De familie Van Schaik bezoekt www.tractorpulling.nl best vaak. Vooral de inschrijfdatums worden in de gaten gehouden. Verder worden alle uitslagen uitgeprint van de wedstrijden waar gereden is en als er startlijsten zijn worden die ook van tevoren bekeken. Jacoline: "Dan kunnen we ons thuis vast opwarmen voor de wedstrijd, vooral als we weten dat er heel veel concurrentie is". 
Verder worden de foto's bekeken, want soms wordt wel eens vergeten waar de gewichten ook alweer precies hingen. Ook "In gesprek met.." wordt gelezen, om mensen beter te leren kennen.
Tot slot
Tijdens het bezoek wordt duidelijk dat er niet snel iets anders dan een International op het erf komt. De familie Van Schaik hoopt in ieder geval nog veel bij te leren in de toekomst en wil in alle gezondheid nog wel jaren doorgaan. En natuurlijk moeten de sponsors van het team niet vergeten worden, namelijk: "Veehandel J.G. van Dijk", "Van der Putten standbouw", "Heating Service" en de "Samenwerking".
laatst gewijzigd op 10 december 2003
toevoegingen, op- en/of aanmerkingen kun je sturen naar de webmaster.
Copyrights Bert de With
Nieuwerbrug te gaan wonen in het ouderlijk huis van Jacoline, waar ze al het land (zo'n 32 bunder) rond de boerderij konden krijgen. Inmiddels runnen ze aldaar hun veehouderij met zo'n 60 melkkoeien, 20 stuks jongvee, een eigen fokstier, 150 mestvarkens en 15 schapen. De ouders van Jacoline vertrokken naar Bodegraven en de moeder van Gerrit woont 
tegenwoordig in de nieuwbouw van Harmelen. Naast het eigen bedrijf wordt er ook nog wel eens bijgewerkt. Zo werken Gerrit en Jacoline al 13 jaar, in de maanden september en oktober, bij Smorenburg in Woerden in de fruitoogst. Daarnaast wil Gerrit nog wel eens wat werk verrichten voor Van Der Tol, in het beton storten en de bekisting. Jacoline is nog wel eens te vinden op de kaasmarkten in Amsterdam en Rijswijk, alwaar ze met vrienden kaas verkoopt.
Voor de sport werd in 1999 een International 1046 gekocht, in 2000 een International 633, in 2001 een International 844-S en in 2003 een International 1455 (hierbij werd de 533 ingeruild). Het opknappen van de tractoren gebeurt allemaal thuis in een oude hooiberg, die nu aan alle kanten dichtgemaakt is. Jacoline houdt zich bij het opknappen bezig met schuren, afplakken, ontvetten en stickers plakken. Gerrit doet het grovere schuurwerk, het laswerk en construeert het gewichtenrek en de trekhaak. Arno neemt het plaatwerk en eventueel ander materiaal mee naar zijn werk om te restaureren. Destijds gebeurde dat bij Metaalconstructie Franken. De tractoren werden gekocht bij Magielse in Woerden.
verschijnen. In 2003 hebben ze zelfs aan 36 wedstrijden meegedaan. Om toch wat vaker weg te kunnen en naar wedstrijden verder weg werd een eigen vrachtwagentje gekocht. In 2001 zijn ze daar voor het eerst mee gaan rijden. Jacoline: "In het begin was dat wel even wennen, want Gerrit heeft ooit zijn rijbewijs wel gehaald voor een vrachtwagen, maar er nooit gebruik van gemaakt. Het was in het begin dan ook wel heel voorzichtig rijden".
familie gaat niet altijd in zijn geheel mee naar de wedstrijden, meestal blijft Arno of Jeroen thuis om het vee in de gaten te houden en om te melken. De kat wilde ook een keertje mee. Jacoline: "Dat was dit jaar. We waren onderweg naar Alphen (NB) en zagen in onze spiegels ineens dat de kat achterop de vrachtwagen zat. We zijn toen maar terug naar huis gereden, want die kat de hele dag op de wedstrijd is ook niets. Dan moet hij in de vrachtwagen blijven en je weet dat zo'n beest het dan niet droog houdt. Gelukkig waren we nog maar halverwege Nieuwerbrug".
Op de vraag van het meest mooie moment in de Tractor Pulling, antwoord Jacoline: "Dat ik Nederlands Kampioen ben geworden in Sevenum 2002 met de 633 in de 2,5 ton". Gerrit vervolgt: "Ik vind het altijd mooi als ik kan winnen van die felle tegenstanders (tractoren)". Arno: "Het mooiste vond ik dat ik in Montfoort mijn vader voorbij reed in de 4,5 ton standaard met de CS 94". Jacoline: "Eigenlijk is de sportiviteit het mooiste van de sport en dus ook de wedstrijden".
Alle bekers en aandenkens worden heel netjes bewaard. De bekers komen eerst in de keuken en later in vitrinekasten in de woonkamer. Arno houdt zijn eigen bekers op zijn eigen kamer.
komen en er zal een rek op moeten komen zodat we meer gewicht op de trekker kwijt kunnen. De trekhaken gaan we ook allemaal horizontaal maken, zodat we bij de NTTO mee kunnen blijven rijden, maar we houden wel de mogelijkheid om ze schuin te hangen". Arno: "Ik heb een International 844-S gekocht, waarmee ik nu naar mijn werk rij en die nog opgeknapt moet worden. Ik heb wel plannen om daarmee ook mee te gaan doen in de toekomst. En ik heb nog een 1455. Deze gaat ook opgeknapt worden. Ik wil mijn vrachtwagenrijbewijs gaan halen en dan kunnen we wellicht met 2 vrachtwagens wedstrijden gaan bezoeken". Jacoline: "Er zijn ook nog wel eens plannen geweest om een eigen wedstrijd te organiseren. We zijn zelfs al gaan uitpassen achter op het land, maar we hebben te weinig ruimte om alles kwijt te kunnen".
Verder worden de foto's bekeken, want soms wordt wel eens vergeten waar de gewichten ook alweer precies hingen. Ook "In gesprek met.." wordt gelezen, om mensen beter te leren kennen.